Ad Hartgarium

Nunc viridant segetes, nunc floret germine campi,
nunc turgent vites, est nunc pulcherrimus annus,
nunc pictae volucres permulcent ethera cantu,
nunc mare, nunc tellus, nunc celi sidera rident.

At non tristificis perturbat potio sucis,
cum medus atque Ceres, cum Bacchi munera desint,
heu -- quam multiplicis defit substantia carnis,
quam mitis tellus generat, quam roscidus ether.

Scriptor sum (fateor), sum musicus alter et Orpheus,
sum bos triturans, prospera quaeque volo.
Sum vester miles sophie preditus armis;
pro nobis nostrum, Musa, rogato patrem.

---

Apologia pro vita sua

Aut lego vel scribo, doceo scrutorve sophiam:
obsecro celsithronum nocte dieque meum.
Vescor, poto libens, rithmizans invoco Musas,
dormisco stertens: oro deum vigilans.
Conscia mens scelerum deflet peccamina vitae;
parcite vos misero, Christe Maria, viro.

---

Contra Plagam

Libera plebem tibi servientem,
ira mitescat tua, sancte rector,
lacrimas clemens gemitusque amaros
respice, Christe.

Tu pater noster dominusque celsus,
nos tui servi sumus, alme pastor,
frontibus nostris rosei cruoris
signa gerentes.

Infero tristi tibi quis fatetur?
Mortui laudes tibi num sacrabunt?
Ferreae virgae, metuende iudex,
parce, rogamus.

Non propinetur populo tuoque
nunc calix irae, meriti furoris:
clareant priscae miserationes --
quaesumus, audi.

Deleas nostrum facinus, precamur,
nosque conserva, benedicte princeps,
mentium furvas supera tenebras,
lux pia mundi.

Sancte sanctorum, dominusque regum,
visitet plebem tua sancta dextra,
nos tuo vultu videas serenus,
ne pereamus.